De huid

  Bijna alles heeft een buitenkant, een bast, een korst en wij hebben een vel. Dit vel, onze huid is onze buitenkant,

een ervaring van lichamelijkheid , tevens spiegel van de binnenkant.
Een gevoelig vel, waar veel op af te lezen is. Het is een partner in elke levensfase, een archief van verborgen en openlijke sporen.

Littekens vertellen over verwondingen, krassen en tatoeages tonen zich als riten. Samen met onze cosmetische opmaak levert het een billboard van onze identiteit. Wie zijn huid kent , kent zichzelf.

De huid is van nature eerlijk en draagt de tekens van de spanningsboog tussen jong en oud, tussen leven en dood. Ze communiceert met onze kwetsbaarheid.