IN DEN BEGINNE, toen het begin nog maar pas begonnen was. Niets in dat iets wees erop, dat de wereld ingewikkelder zou worden. Veel was nog niet en wat er was vormeloos. Een heroisch moment is het gelukt om de oorspronkelijke verstrengeling van de oerelementen te ontwarren; zo ontstonden hemel en aarde. In het oppervlak waren de eerste tekens sporen zichtbaar. De aanschijn der natuur openbaarde zich. Aan het oppervlak liet Logos zich gelden in de vorm van een regelmaat . De aanzet voor het ontstaan van nieuwe vormen , terwijl onsterfelijkheid en dood nog geen weet hadden.
LITTEKENS, “ INTO CONTROL ” Met littekens wordt hier boomlittekens bedoeld. De boomlittekens kunnen opgevat worden als een metafoor  voor een letsel of beschadiging. Iedereen kan een litteken oplopen en ze kunnen verstoring geven in vorm van ongewenst sociaal gedrag of psychische disbalans. Het onder controle krijgen en houden hiervan is van belang  om in evenwicht te functioneren. Natuurlijk hebben bomen geen of in ieder geval een andere psychische of sociale respons op beschadiging. Echter , zij moeten het litteken ook onder controle krijgen. De beschadiging herstellen en dicht laten groeien om erger te voorkomen.                                                                                                                                                                                                En …. hebben bomen fantoom gevoelens?  Mogelijk, in ieder geval moeten ze hun kringloop  herstellen en in stand houden. De mens kan na een beschadiging , ook al is de oorzaak opgelost,  na-ijlen en is het van belang om de balans vast te houden. Van de boomlittekens is ook een serie gemaakt met de beelden gespiegeld. De willekeurige beelden krijgen hierdoor een andere betekenis. Een boomlitteken zonder meer wordt tot een ” aankijkend , vragend ” beeld.
DE HUID Bijna alles heeft een buitenkant, een bast, een korst en wij hebben een vel. Dit vel, onze huid is onze buitenkant,een ervaring van lichamelijkheid, tevens spiegel van de binnenkant. Een gevoelig vel, waar veel op af te lezen is. Het is een partner in elke levensfase, een archief van verborgen en openlijke sporen. Littekens vertellen over verwondingen, krassen en tatoeages tonen zich als riten. Samen met onze cosmetische opmaak levert het een billboard van onze identiteit. Wie zijn huid kent , kent zichzelf. De huid is van nature eerlijk en draagt de tekens van de spanningsboog tussen jong en oud, tussen leven en dood. Ze communiceert met onze kwetsbaarheid.